34 książki, które przeczytałem w 2021 roku to książki, które czytałem głównie przed snem, żeby wyłączyć myślenie i odpocząć. Oto one.
Książki, które znajdziesz poniżej to:
- biografie
- książki popularno-naukowe
- powieści
- reportaże
Nazwałem je książkami rozrywkowymi, bo każdą z nich czytałem dla przyjemności i nie wiem, w jaki inny sposób mogę je ze sobą powiązać. Większość z nich to książki łatwe w odbiorze.
Czytanie przed snem jest jednym z rytuałów, które opuszczam w wyjątkowych okolicznościach. Lubię czytać i świetnie zasypia mi się przy książce. Zdarza mi się zasnąć z książką w ręce, zdarza mi się też iść spać bardzo późno, z powodu świetnej historii.
Jeśli książka jest słaba, dodałem odpowiedni komentarz. Większości z nich nie doczytuję do końca, ale czasami się coś prześliźnie.
Każdą książkę starałem się opisać lub skomentować w kilku słowach.
Reportaże:
27 śmierci Toby’ego Obeda – Joanna Gierak-Onoszko – jedna z najbardziej przerażających i smutny książek, które przeczytałem. Trudny, ale wspaniały reportaż o rdzennych mieszkańcach Kanady, którzy byli zamykani w szkołach z internatem na dalekiej północy. Bici, poniżani i gwałceni przez księży, zakonnice i swoich kolegów, bo przecież „robimy to, co nam robiono”.
Książka opowiada też o sytuacji rdzennych kobiet i podejściu Kanady, która uczy się przepraszać. W przeciwieństwie do kościoła, który przeprosić nie chce.
Nomadland. W drodze za pracą – Jessica Bruder – reportaż, na podstawie którego powstał nominowany do Oscara film. Autorka towarzyszy ludziom, których nie stać na wynajem lub kupno domu i są zmuszeni do mieszkania w kamperach. Przejmująca historia o tym, że amerykański sen bywa koszmarem, w którym trzeba się odnaleźć.
Mecz to pretekst. Futbol, wojna, polityka – Michał Kołodziejczyk, Anita Werner – zbiór reportaży z różnych części świata, m.in. Izraela, Kosowa, Irlandii, w których piłka nożna jest pretekstem do opowiedzenia o konfliktach zbrojnych i historii kraju lub regionu. Fascynująca podróż, która łączy sport, politykę, wojnę, miłość i nienawiść. Polecam nie tylko fanom futbolu.
Popularno-naukowe:
Człowiek o 24 twarzach – Daniel Keyes – słyszeliście o chorobie psychicznej zwanej osobowością wieloraką? Bohater tej książki, Billy Millgram to najbardziej znany przypadek tej choroby. Billy został oskarżony o 3 gwałty. Gwałtów jednak nie dokonał on sam, a jedna z jego osobowości. W trakcie badań okazało się, że w Billym jest ich aż 24, każda z innymi cechami i talentami. Świetna książka, która w sfabularyzowany sposób opowiada historię pacjenta.
Co nas (nie) zabije. Największe plagi w historii ludzkości – Jennifer Wright – lekka napisana z humorem książka o epidemiach. Każdy rozdział skupia się na innej chorobie, która dziesiątkowała ludzi, od starożytności, po epidemię polio. Choroby są ukazane nie zawsze w sposób naukowy, np. rozdział o trądzie to historia księdza, który opiekował się wyrzutkami zamkniętymi na wyspie.
Życie w średniowiecznym mieście – Frances Gies, Joseph Gies – bardzo dobra książka, spełniająca obietnicę zawartą w tytule. Autorzy zabierają nas do XIII-wiecznego Troyes – francuskiego miasta, które w tamtych latach miało duże znaczenie, m.in. ze względu na organizowane targi i jarmarki.
Jeśli interesuje Was średniowieczną nauka, teatr, kościół, ciąża czy małżeństwo to znajdziecie tu mnóstwo ciekawostek z wieków (nie do końca) ciemnych. Świetna robotę zrobił Pan Jakub Janik, który przełożył książkę i dodał od siebie sporo przypisów dot. tego, jak wtedy wyglądała rzeczywistość na terenach obecnej Polski.
Biografie
Moja rodzina i inne zwierzęta – Gerald Durrell – Autobiograficzna powieść, na podstawie której powstał serial HBO, The Durrells. Rodzina Durrellów opuszcza Anglię i przenosi się na Korfu, gdzie najmłodszy syn, Gerry, poznaje piękno greckiej przyrody. Serial jest piękny, słoneczny i książka jest taka sama. Przeczytaliśmy ją zaraz przed wylotem na Korfu. Polecam i serial i książkę i Korfu – w dowolnej kolejności.
Ja, Urbanator. Awantury muzyka jazzowego – Andrzej Makowiecki – świetna biografia Michała Urbaniaka, wielkiego artysty, który w Polsce chyba nie jest tak dobrze znany jak powinien. Urbaniak to jazzman, skrzypek i saksofonista, człowiek z wizją, który miał ogromny wpływ na rozwój muzyki. Żałuję, że nie poznałem jego twórczości wcześniej, bo Urbaniak gościł na Woodstocku kilka lat temu. Fenomenalna książka.
Powieści
Dzień Szakala -Frederick Forsyth – jeśli widziałem film, to tylko na Polsacie, wieki temu. Ale teraz chętnie zobaczę. Książka zaczyna się od podania informacji, w jaki sposób się kończy. Naprawdę, podziwiam autorów, którzy w ten sposób witają się z czytelnikiem, A potem potrafią utrzymać napięcie i atmosferę niepewności. Świetny kryminał o polowaniu na Charlesa de Gaulle’a.
Problem trzech ciał – Liu Cixin – chińska powieść science fiction. Usłyszałem o niej ze względu na film, który został lub ma zostać nakręcony. Chińskie książki ciężko się czyta z powodu imion bohaterów. Ale to jedyny minus. Poza tym jest wciągająca, mocno naukowa i mocno fantastyczna.
Szczelina – Jozef Karika – czeska powieść oparta na faktach, a raczej na relacji chłopaka, który wpakował się w dość straszną, paranormalną historię, rodem z wierzeń płaskoziemców. Świetnie się ją czytało, co jest zasługą autora, który podszedł do całości mimo wszystko nieco naukowo. Mamy więc linki do źródeł, słowackie góry i dziwną tajemnicę. Świetnie się przy tej książce bawiłem i chętnie wybiorę się w Trybecz. Powieść podobała mi się tym bardziej, że główny bohater jest blogerem i wielokrotnie widziałem w nim mechanizmy, którymi sam kierowałem się pisząc bloga.
Król – Szczepan Twardoch – niedawno wyszedł serial, o Panu Twardochu znów zrobiło się głośno, więc przeczytałem historię żydowskiego boksera Jakuba Szapiry, który pod koniec lat 30. był prawą ręką warszawskiego gangstera. Bardzo ciekawa, osadzona w realiach historycznych książka. Znajomość historii II RP nie jest wymagana, ale na pewno czytało mi się ją lepiej, rozumiejąc różnicę pomiędzy ugrupowaniami i wiedząc kim był Sławoj-Składkowski. Hell yeah, politologio!
Relikt – Lincoln Child, Douglas Preston – spodziewałem się thrillera z elementami antropologii i to właśnie dostałem, ale w zupełnie innym wydaniu. Bardzo długo nie mogłem uwierzyć, jak rozwija się ta książka. W muzeum, w którym dochodzi do tajemniczych morderstw ma zostać zorganizowane otwarcie wielkiej wystawy. Ostrzeżenia zostają zignorowane, bo przecież co może pójść nie tak? Oczywiście wszystko. Raczej nie polecam. Na podstawie tej książki powstał film. Tutaj możecie zobaczyć trailer, żeby lepiej zrozumieć, o co mi chodzi.
Hyperion – Dan Simmons – powieść sci-fi złożona z 6 historii przedstawionych przez pielgrzymów, którzy wyruszyli w ostatnią misję, na spotkanie Dzierzby. Hyperion to wizja odległej przyszłości, w której sztuczna inteligencja rządzi wszechświatem i do pewnego stopnia współpracuje z człowiekiem. Poszczególne opowieści są niezwykle wciągające, a Simmons stworzył szczegółowy, złożony wszechświat. Moja ulubiona część? Opowieść Detektyw Browne Lamii. Minusy Hyperiona? Kończy się tak, że musisz (i chcesz) przeczytać następną część.
Terror – Dan Simmons – powieść inspirowana faktami. W połowie XVIII wieku Brytyjczycy szukali morskiego przejścia północnego – statki wyruszały, by przedzierać się przez lód. Ich towarzyszami były przenikliwe zimno, noc polarna, kurczące się w szybkim tempie zapasy i groza. Marynarze są atakowani, a warunki są tak złe, że droga odwrotu jest niemożliwa.
Domofon – Zygmunt Miłoszewski – Polska powieść grozy. Akcja horroru dzieje się na warszawskim Brudnie, a w jego centrum znajdują się mieszkańcy bloku. Początek trzyma w napięciu, autor zastosował też kilka ciekawych sztuczek, które pomagają trzymać czytelnika w napięciu. Rozwinięcie mnie nie porwało, ale na pewno nie rozczarowało. Szybka i lekka lektura na covid lub przeziębienie.
Bycie w śmierci – Mikołaj Marcela – Polska powieść o apokalipsie zombie, odpowiedź na World War Z i Last od Us – nudna, nielogiczna, omijać szerokim łukiem. I tu nawet moje uwielbienie dla umarlaków nie pomaga. Tytuł był ostrzeżeniem, ale opis na okładce i ocena powyżej 6 na Lubimy Czytać (film o zombie na 6 to dobry film;) mnie zwiodły. Szrot nad szroty, bez akcji i z marnymi dialogami. Najgorsza książka fabularna, jaką czytałem od lat.
Vernon Subutex, tom 1 – Virginie Despentes – ta książka jest brutalna i ciężka, niewiele się w niej dzieje, ale wciąga. Francja ukazana w powieści jest szowinistyczna i agresywna. Nie każdemu przypadnie do gustu. Ja muszę odpocząć przed drugą częścią.
Śmierć w La Fenice – Donna Leon – kryminał osadzony we włoskiej Wenecji. Ginie znany i ceniony dyrygent. Policjant Brunetti musi rozwiązać zagadkę tej śmierci, która dość szybko staje się oczywista dla czytelnika. Czyta się szybko, ale nie wciąga.
Żmijowisko – Wojciech Chmielarz – wolę komisarza Mortkę. Żmijowisko nieźle się czytało. Kryminał jest osadzony na 3 osiach czasowych, co jest interesującym zabiegiem. W historii obserwujemy losy śledztwa, które jest prowadzone przez ojca dziewczynki i (trzeba się skupić) narzeczoną byłego chłopaka żony bohatera. Na podstawie książki powstał serial.
Głos Boga – Jacek Sobota – polskie fantasy osadzone w świecie, w którym autor bawi się koncepcją boga i religii. Książka to bardziej seria powiązanych ze sobą opowiadań, niż powieść, nierówna i niestety słaba. Jest tu nieco ciekawej zabawy słowem (o której czytałem w recenzji) i może 3 ciekawsze opowiadania. W jednym z mniej interesujących bohater mówi do poety, że najlepsi twórcy są oszczędni w słowach. Szkoda, że autor nie wziął sobie do serca tej rady. Nie polecam.
The bat – Jo Nesbo – pierwsza powieść, która przeczytałem po angielsku. Śledzimy losy Harrego Hole’a – skandynawskiego śledczego, który wyrusza do Australii, by pomóc w rozwiązaniu zagadki obywatelki Szwecji, a przy okazji walczy ze swoimi demonami.
Seria z komisarzem Jakubem Mortką – Wojciech Chmielarz
Komisarz Mortka to warszawski śledczy, który rozwiązuje zagmatwane zagadki podpaleń, porwań czy morderstw. Każda książka to kolejna historia, w której coraz lepiej poznajemy komisarza, jego przeszłość, problemy i motywacje. Mortka da się lubić chociaż ma swoje wady.
Bardzo dobrze napisane są też postaci poboczne, a cała seria ma klimat z przełomu wieków. Same sprawy są często brutalne, chociaż raczej schematyczne. Mimo wszystko każda intryga wciąga.
- Podpalacz
- Farma lalek
- Przejęcie
- Osiedle marzeń
- Cienie
Panie Chmielarz, dzięki za bardzo przyjemny cykl i liczę, że kiedyś powróci Pan do tej serii.
Seria z Prokuratorem Szackim – Zygmunt Miłoszewski
Kolejny wciągający cykl, tym razem od Pana Zygmunta Miłoszewskiego. W serii ukazały się 3 części. Teodor Szacki to warszawski prokurator – wyniosły, bezpośredni, arogancki. Zawsze elegancko ubrany i mimo całkiem młodego wieku kompletnie siwy.
Prokurator zajmuje się brutalnymi sprawami morderstw. Pierwsza z nich ma miejsce w Warszawie, druga w Sandomierzu, trzecia w Olsztynie. Każda z nich jest inna, każda mogłaby być rozwiązana wcześniej. Prokurator ma też sporo na sumieniu i nie jest gościem, który daje się lubić. Ale takie postacie bardzo chętnie się śledzi. I książki naprawdę wciągają.
Zakończenie całej serii jest otwarte i liczę, że powstanie kontynuacja. Zwłaszcza, że zostawia ono wiele (za dużo) niedopowiedzeń.
- Uwikłanie
- Ziarno prawdy
- Gniew
Seria przygód Erasta Fandorina – Boris Akunin:
Lewiatan – Rosyjskie dyplomata i asesor kolegialny pomaga rozwiązać zagadkę makabrycznego morderstwa, którego dokonano w Paryżu. Akcja powieści dzieje się na statku Lewiatan, który zmierza w dziewiczą podróż na Daleki Wschód. Kto z pasażerów salonu Windsor jest zabójcą?
Śmierć Achillesa – w tej części Erast bada sprawę śmierci zaprzyjaźnionego dowódcy.
Dekorator – asesor podąża śladami seryjnego mordercy prostytutek.
Z każdą kolejną częścią uwielbiam tę serię coraz bardziej i cieszę się, że jeszcze kilka przede mną.
