Zakładając swoją firmę robiłem to między innymi po to by uniknąć robienia rzeczy, których nie lubię. Przecież moja praca jest moją pasją, a ja jestem dobry w tym, czym się zajmuję. To taka świetna rzecz: być na swoim.
Nic tylko trzaskać robotę!
A jednak trafiłem na zlecenie, które najzwyczajniej w świecie mnie wyniszcza. Kradnie energię, kreatywność i chęć do jakiegokolwiek działania. Siedzi w głowie przez cały czas, a zdaję sobie sprawę, że powinienem już dawno uporać się z gadem, że przecież to zależy tylko ode mnie, jestem panem swojego losu, ja decyduję – bla bla bla.
Podzieliłem sobie to zadanie na mniejsze części, umieściłem na pierwszym miejscu listy priorytetów, miałem się nim zająć w ostatni poniedziałek. Jestem świadomy tego, po co to robię, klient jest przesympatycznym człowiekiem, ale przedmiot zlecenia jest na tyle odległy od moich głównych zainteresowań, że po prostu odstrasza.
To po jaką cholerę to wziąłeś, Endrju? Zapytacie.
Bo w życiu robi się nie tylko te rzeczy, które się lubi. Czasami trzeba się przemęczyć i zrobić to, co trzeba zrobić, a nie to, na co ma się ochotę.
I trzeba to zrobić tak dobrze, jak tylko się da. *
Jutro będzie po sprawie. Czekam na ten moment, bo wiem, jak wiele da mi radości. Wróci energia, wróci zapał i wróci produktywność. Bo ostatni tydzień pod tym względem był tragiczny. Mam wrażenie, że bardziej efektywny byłem na Sri Lance.
Patrzę na poprzednich 7 dni i wiem, że kiedyś nadejdzie kolejne zlecenie, którego nie będę miał ochoty zrobić i stanę przed podobną do tej ścianą. Ale tę nową będzie przeskoczyć o wiele łatwiej. Bo wraz ze ścianami przychodzi doświadczenie.
* Proszę to sobie wydrukować i powiesić nad monitorem.
Wypełnione, powodzenia :)
Piszesz o moim zleceniu? Bo tak się poczułam… Fajnie, że zroniłeś ankietę :) mówiłeś o niej na spotkaniu :)
Nie :) Twoje to z przyjemnością zrobię jak tylko skończę z potworem :)
Na potwory to Wiedźmin jest najlepszy ;)