Ostrów Wlkp. – małe miasto, #fajne miasto

Jeden z najstarszych cmentarzy w Polsce, wąskie sionki i sympatyczny Rynek. Jeśli macie 2 godziny i jesteście w okolicy, wybierzcie się na spacer po Ostrowie Wielkopolskim. Miło tam.

Ostrów Wielkopolski to typowe, małe miasteczko, które liczy sobie niewiele ponad 70 tysięcy mieszkańców. Tak jak i w innych tego typu ośrodkach, znaczną część mieszkańców stanowią ludzie starsi i dzieci. Młodzi wyjeżdżają, najczęściej do pobliskich Poznania i Łodzi. Ty tylko 2 godziny drogi samochodem, a perspektywy znacznie lepsze. Ale ci, którzy zostali wcale nie muszą narzekać.

Rozwój małych miasteczek w ciągu kilku ostatnich lat jest ogromny. Przynajmniej takie wrażenie odnoszę. Jeszcze jakiś czas temu w małych miejscowościach kawiarni i restauracji było jak na lekarstwo. Ich istnienie nie miało sensu, ludzie woleli zjeść obiad w domu. Teraz takie miejsca nie tylko istnieją, ale tętnią życiem. A mnogość programów kulinarnych sprawiła, że nawet w takim Ostrowie można zjeść naprawdę ciekawe dania.

W centrum Ostrowa, niedaleko starej synagogi, znajduje się informacja turystyczna. Dla mnie to było duże, ale bardzo miłe, zaskoczenie. Pani dała mapkę (kolejne zaskoczenie) i wyjaśniła, gdzie znajduje się najciekawsze przystanki.

Ostrów Wielkopolski jest mały i większość ważnych pozycji ściśle ze sobą sąsiaduje. Na mapie, którą dostałem zaznaczone są 42 pozycje. Z racji czasu pominąłem tylko 4 znajdujące się w innej części miasta atrakcje. Reszta to Rynek i jego okolice. Cała wycieczka zajęła mi mniej więcej 2,5 godziny. Pewnie zwiedzałbym dłużej, ale ja średnio muzealny jestem i wolę obserwować od zewnątrz niż od środka.

Właśnie Rynek stanowił pierwszy przystanek na mojej trasie. Na rynku oczywiście ratusz, jak w większości małych miast z rynkami. Dość stary, z I połowy XIX wieku. Obok Ratusza stoi, a raczej siedzi, pomnik pierwszego międzywojennego burmistrza miasta – Stefana Rowińskiego. Pomnik nie jest stary, ale ładny. Przynajmniej tak ocenia go moje, mało artystyczne oko, które lubi pomniki mają inną niż stojącą formę.

Charakterystycznym elementem ostrowskiej architektury są sionki lub ścionki. To wąskie uliczki oddzielające kamienice otaczające Rynek, które usprawniają ruch pieszych. W niektórych miejscach nawet przejazd rowerem może być kłopotliwy, ale sionki nie zostały też zaprojektowane z myślą o rowerzystach.

Ostrów Wielkopolski, jak większość małych miasteczek będzie stanowił gratkę dla miłośników turystyki sakralnej. Są tam przynajmniej trzy wiekowe kościoły i synagoga. Jedna świątynia, pw. św. Stanisława jest całkiem ładna, chociaż informacja, że wybudowano ją na początku XX wieku odejmuje jej wiele z uroku. Nie lubię tych kościołów, które udają starsze, niż są w rzeczywistości (w Krakowie też tak robi ten na Rynku Podgórskim).

Dla mnie jednym z najciekawszych obiektów, które można obejrzeć w Ostrowie jest zabytkowy cmentarz będący najstarszym wciąż czynnym cmentarzem katolickim w Polsce. Bo tak w ogóle to najstarszy jest w Płocku. Ten ostrowski, zwany Starym Cmentarzem, powstał 2 lata po płockim, w 1782 roku, czyli w tym samym roku, w którym założono Bangkok.

Najstarszy nagrobek, który można znaleźć na ostrowskim cmentarzu pochodzi z 1842 roku, ma więc ponad 170 lat. Nekropolia kryje w sobie wiele więcej wiekowych grobów, w których spoczywają zwykli mieszkańcy oraz osoby zasłużone dla miasta. Część płyt jest mocno zniszczona przez czas, a odczytanie nazwisk pochowanych może być wręcz niemożliwe.

Ostrów Wielkopolski na pewno nie jest miastem, któremu trzeba poświęcić cały dzień. Ale jeśli będziecie w okolicy warto zajrzeć na Rynek i zjeść obiad w jednej z tamtejszych knajpek. A później wybrać się na dwugodzinny spacer sionkami w stronę Starego Cmentarza.

Podziel się wpisem: